Posts Tagged ‘οικονομια’
H απόρρητη ιστορία του Αιγαίου
H απόρρητη ιστορία του Αιγαίου
Τα πετρέλαια στο Αιγαίο και ο Αμερικανικός έλεγχος
Α. Το βιβλίο με λίγα λόγια
Λίγο έξω από τα χωρικά ύδατα της Θάσου και αδιαμφισβήτητα εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, σύμφωνα με άκρως απόρρητα αμερικανικά έγγραφα τα οποία ήρθαν στα χέρια της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών το διάστημα 1991- 1993 και παρουσιάζονται αυτούσια και για πρώτη φορά από τις εκδόσεις «Το Ποντίκι» στο βιβλίο, «H απόρρητη ιστορία του Αιγαίου», υπάρχει ένα δισεκατομμύριο (1.000.000.000) βαρέλια πετρέλαιο.
Το τεράστιο αυτό κοίτασμα δεν αξιοποιείται από την Ελλάδα, καθώς οι γείτονες Τούρκοι αμφισβητούν με απειλές πολέμου την κυριότητα του οικοπέδου. Οι «ουδέτεροι»… φίλοι και «σύμμαχοι» Αμερικανοί αναλαμβάνουν αυτόκλητοι να προωθήσουν ένα σχέδιο συνεκμετάλλευσης θέτοντας, τελικά, ολόκληρη την περιοχή του Αιγαίου υπό τον έλεγχό τους πουλώντας ταυτόχρονα την εξοπλιστική τους πραμάτεια και στους δυο αντιμαχόμενους οι οποίοι ξοδεύουν μέχρι χρεοκοπίας… Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
«Στήριξη», « κατανόηση» και ξεπούλημα
«Στήριξη», « κατανόηση» και ξεπούλημα
Του Δημήτρη Μυ
Οι μεγάλες απάτες κατά κανόνα καλύπτονται πίσω από ωραίες λέξεις- φράσεις. Ας δούμε μερικές: «Μηχανισμός στήριξης». «Μνημόνιο κατανόησης». «Αξιοποίηση της Δημόσιας Περιουσίας». Αν θέλουμε να προσφέρουμε (ως δημοσιογράφοι) κάτι ουσιαστικό στην κοινωνία, είναι αρκετό ίσως, να αποφορτίσουμε της λέξεις από το θετικό τους πρόσημο και να τις προφέρουμε, όπως ακριβώς τις βιώνει ο κόσμος στην καθημερινότητά του.
«Μηχανισμός στήριξης» ή τοκογλυφικό νταλαβέρι. Πρόκειται για το χρήμα (110 δισεκατομμύρια) που πρόσφεραν- έντοκα– στην Ελλάδα οι Ευρωπαίοι Εταίροι και το ΔΝΤ προκειμένου, όπως λέει η κυβέρνηση «να συνεχιστεί η πληρωμή των μισθών και των συντάξεων».
Ισορροπία του τρόμου
του Δημήτρη Μυ
Δεδομένης και ομολογημένης– από τον πρωθυπουργό–της «περιορισμένης κυριαρχίας της χώρας» τίθεται ένα ενδιαφέρον ερώτημα: Η Ελλάδα είναι ελληνικό ή γερμανικό οικόπεδο; Μήπως (και) επί ελληνικού εδάφους διεξάγεται η αδυσώπητη μάχη των ισχυρών για κυριαρχία;
Κάποιες ειδήσεις περνούν στα ψιλά, ή εμφανίζονται με τέτοιον τρόπο που είναι εξαιρετικά δύσκολο να συνδυαστούν και να οδηγήσουν σε συμπεράσματα. Ας δούμε μερικές τέτοιες ειδήσεις:
Απλές ερωτήσεις για τον «ανθρωπισμό» του πετρελαίου
Του Δημήτρη Μυ
Πότε άραγε η Διεθνής Κοινότητα (με τους πανίσχυρους μηχανισμούς διαμόρφωσης της κοινής γνώμης τους οποίους διαθέτει) αντιλήφθηκε ότι ο Συνταγματάρχης Καντάφι είναι ένας παρανοϊκός δικτάτορας; Μήπως όταν αποφάσισε να πως δεν είναι απαραίτητο να δίνει μερίδιο (μίζα) στο καθεστώς για την εκμετάλλευση των Λιβυκών ενεργειακών πηγών;
Είναι άραγε τυχαίο ότι η εξέγερση ξεκίνησε στα ανατολικά της χώρας, εκεί που η bp και οι άλλες πετρελαϊκές αδελφές εκμεταλλεύονται βάσει των συμβολαίων που έχουν τα κοιτάσματα της Λιβύης; Πως, άραγε θα αναδιαταχτούν αυτά τα συμβόλαια όταν το καθεστώς παραμεριστεί;
Διακόσια χρόνια πίσω…
«Καραγκιόζης»
«Καραγκιόζης»
του Δημήτρη Μυ
Τα «μούτρα» όταν «στήνουν» το παιχνίδι για να μαζέψουν τα ρέστα από τα «κορόιδα» στο μπαρμπούτι, χρησιμοποιούν τον «καραγκιόζη» που στην καθομιλουμένη σημαίνει λιμαρισμένα- πειραγμένα ζάρια. …Πειραγμένους μηχανισμούς (επιμήκυνση) μαζί με αβανταδόρους καραγκιόζηδες- φερέφωνα (που δουλειά τους είναι το παραμύθιασμά μας) χρησιμοποιούν και οι εντιμότατοι πιστωτές μας…
Το σύστημα και τα media
Δεν είναι μυστικό ότι τα media (παντού στον κόσμο) αποτελούν βασικό πυλώνα του συστήματος εξουσίας. Στην Ελλάδα αυτή η σχέση (media- συστήματος εξουσίας) είναι σε τέτοιο βαθμό διαπλεκόμενη που πολλές φορές είναι αδύνατο να διακρίνει κανείς αν ο/η τάδε τηλεσχολιαστής είναι δημοσιογράφος ή κυβερνητικός εκπρόσωπος. Το ίδιο – σε γενικές γραμμές– συμβαίνει και στον Τύπο. Το mediako σύστημα εξουσίας, κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια για να βοηθήσει την κυβέρνηση να προχωρήσει και να επιβάλλει την πολιτική του μηχανισμού στήριξης του μνημονίου και του ΔΝΤ. Τώρα βέβαια που έχουν σφίξει οι κ@λοι και οι συνέπειες αυτών των επιλογών γίνονται δυσβάσταχτες για την πλειοψηφία της κοινωνίας, τα ελληνικά media (και κάποια προσβεβλημένα στελέχη τους) προσπαθούν να αποστασιοποιηθούν. Είναι μάλλον αργά. Ο ελληνικός Τύπος, στην συντριπτική του πλειοψηφία λειτούργησε (μεταπολιτευτικά) ως στυλοβάτης (επ αμοιβή και μάλιστα χοντρή) ενός συστήματος εξουσίας το οποίο καταρρέει. Όσο κι αν προσπαθήσει να διαχωρίσει τη θέση του δε θα το καταφέρει. Θα πληρώσει (ήδη πληρώνει με τη μείωση των κυκλοφοριών και τη γενικότερη απαξίωση που δημοσιογραφικού «λειτουργήματος») το κόστος που του αναλογεί.
Τα γραπτά μένουν…
Τα γραπτά μένουν και μερικές φορές αξίζει τον κόπο να ξανα-διαβαστούν. Υπενθυμίζουμε λοιπόν, κάποια κείμενα του blog που από τον Φλεβάρη του 2010 περιέγραψαν αυτό που μας συνέβη…
Πάρτε τρία!!!
Εχουν, προφανώς, πειστεί ότι απευθύνονται σε ζώα και φέρονται αναλόγως. Από τη μία ο «λεφτά υπάρχουν» (Παπανδρέου) λέει χωρίς να κοκκινίσει για ένα δευτερόλεπτο χοντρά ψέματα και εμείς τον κάνουμε πρωθυπουργό. Από την άλλη, ο «δε ξέρω τίποτε» (Καραμανλής), χάνει τις εκλογές, παραδίδει το κόμμα στον Σαμαρά, αλλά παραμένει στο παιχνίδι ως «χρυσή εφεδρεία». Λες και δε μας έφταναν όλοι αυτοί, έρχονται και οι «κουτόφραγκοι» να παίξουν με τον πόνο μας: Από τη μια ο άρχοντας το ΔΝΤ Στρος Καν, (μας) δίνει συγχαρητήρια –προφανώς θα απορεί κι αυτός πως δεν έχουμε βγάλει «κιχ» με τόσο πήδημα. Από την άλλη ο πρόεδρος της Ευρωζώνης, ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, μας πληροφορεί ότι οι Ελληνες πρωθυπουργοί, πρώην και νυν, γνώριζαν την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας εδώ και χρόνια αλλά δεν έκαναν τίποτε, γιατί διοικούσαν ένα διεφθαρμένο κράτος.
Το φασιστικό γονίδιο
Αν και δεν έχει αποδειχτεί επιστημονικά ότι οι ιδεολογικές αντιλήψεις εγγράφονται στο DNA των φορέων τους, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θεόδωρος Πάγκαλος φαίνεται ότι πιστεύει πως τα «πολιτικά γονίδια» κληροδοτούνται: («δήλωση του Πάγκαλου στο mega:«κι εμείς διορίζαμε αλλά η Νέα Δημοκρατία έχει τη φαυλότητα στο DNA της».
Το ξεπούλημα της ελληνική «αποικίας»
Η Ελλάδα, καθώς δανείζεται μόνο και μόνο για να πληρώνει τόκους παλαιότερων δανείων, έχει «βαρέσει κανόνι». Οι πιστωτές της έχουν ήδη ξεκινήσει τη διαδικασία της (αναδιάρθρωσης του χρέους) ελεγχόμενης χρεοκοπίας. Με άλλα λόγια, η εκποίηση ελληνικής δημόσιας περιουσίας υπέρ των πιστωτών βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.
Δεν χρωστάμε τίποτε δεν πληρώνουμε κανέναν
Latuff
Τον Φλεβάρη του 2010, όταν τα επιτόκια του ελληνικού δανεισμού είχαν εκτοξευτεί στη στρατόσφαιρα, ο Αμιτ Σαρκάρ επικεφαλής ενός μεγάλου αμερικανικού επενδυτικού κεφαλαίου (Μarian) έκανε μια δήλωση αποκαλυπτική του τρόπου με τον οποίο μας αντιμετωπίζουν οι… αγορές: «η δουλειά μας, είχε πει ο μεγαλοεπενδυτής (κερδοσκόπος ή τοκογλύφος αν προτιμάτε) , είναι να βγάζουμε λεφτά, όχι να σκεφτόμαστε τι θα συμβεί στους Ελληνες πολίτες. Δεν υπάρχει εξ άλλου νόμος που να απαγορεύει να εκμεταλλευτείς τον μαλάκα». Ο συλλογισμός του επενδυτή είναι εξοργιστικός, αλλά και ωφέλιμος για εμάς, αρκεί να τον επεκτείνουμε: Κανένας νόμος δεν εμποδίζει τον «μαλάκα» από το να καταγγείλει το χρέος του ως επαχθές, να πάψει να το πληρώνει και να δηλώσει πως δεν το αναγνωρίζει. Η μη αναγνώριση του χρέους—όχι απλώς η αναδιάρθρωσή του και η μεταφορά του στο μέλλον—είναι η απάντηση που θα μπορούσε να δώσει ο ελληνικός λαός και μια κυβέρνηση που πραγματικά εργάζεται για το συμφέρον του, προκειμένου να ξεφύγει από τη θανάσιμη μέγγενη στην οποία μπήκε εξ αιτίας του «μαλάκα» τον οποίο έχει κατά νου ο Αμιτ Σαρκάρ–και όσοι διαβάζετε αυτές τις γραμμές, υποθέτω…
Ευρώπη: Ο σώζων εαυτώ σωθήτω…
Οπως όλα δείχνουν μέσα στον ερχόμενο μήνα (Ιούλη) θα τεθεί υπό σοβαρή δοκιμασία η αντοχή του ευρώ, καθώς και η συνοχή του ευρωπαϊκού πολιτικού οικοδομήματος. Σύμφωνα με στοιχεία της Morgan Stanley (δημοσιευμένα από τον αναλυτή Δημήτρη Καζάκη στην εφημερίδα Ποντίκι την περασμένη Πέμπτη) οι Ευρωπαίοι μόνο μέσα στον Ιούλιο θα πρέπει να καταβάλουν στις «αγορές» 228 δισεκατομμύρια ευρώ για την αναχρηματοδότηση του χρέους τους. Από αυτά τα χρήματα που οι «αγορές» απαιτούν μέσα στον Ιούλη, 43,5 δισεκατομμύρια πρέπει να καταβάλει η Γερμανία και 78,5 δισεκατομμύρια η Γαλλία. Το συνολικό ποσό που πρέπει να πληρώσουν οι Ευρωπαίοι Εταίροι μέσα στο 2010 για να αναχρηματοδοτήσουν το χρέος τους αγγίζει το 1 τρισεκατομμύριο (965 δισεκατομμύρια) ευρώ!!! Για να βρεθούν αυτά τα χρήματα οι χώρες θα δανειστούν από τις αγορές και οι … κερδοσκόποι ετοιμάζονται για το πάρτι των επιτοκίων. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον είναι μάλλον αυτονόητο, ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να περιμένει ουσιαστική βοήθεια από αυτούς που ήδη ψάχνουν τρόπους (ο καθένας μόνος του) να σώσουν το δικό τους «σπίτι»…
Δεν φοβόμαστε. Πολεμάμε!
Το Σύνταγμα συνοψίζει και εκφράζει το συσχετισμό οικονομικών- κοινωνικών πολιτικών δυνάμεων σε μια δεδομένη ιστορική συγκυρία. Με άλλα λόγια το Σύνταγμα ενισχύει και εξοπλίζει θεσμικά τις κυρίαρχες πολιτικο- οικονομικές δυνάμεις. Παρ όλα αυτά, ακόμη και σε αυτό το Σύνταγμα υπάρχουν δύο διατάξεις που αφορούν όλους μας, τις 200.000 ανθρώπους που κατεβήκαμε στο δρόμο αλλά και τα εκατομμύρια ΠΟΥ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ: Πρώτον όλοι οι Ελληνες είναι ίσοι απέναντι στους νόμους. Δεύτερον η υπεράσπιση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων. Προφανώς– και αυτό πια δεν υπάρχει κάτοικος αυτής της χώρας που να το αμφισβητεί- δεν είναι όλοι οι Ελληνες ίσιοι απέναντι στο νόμο. Προφανές είναι επίσης ότι η ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ EXEI ΚΑΤΑΛΗΘΕΙ. Την κατέλυσε η κυβέρνηση με το μνημόνιο της «συνεργασίας» της χώρας με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο που ήδη έχει υπογράψει (και το «νομιμοποιεί» με τη ψήφισή του στη Βουλή). Στο εν λόγω μνημόνιο αναφέρονται ονομαστικά οι τομείς πολιτικής της χώρας, που η κυβέρνηση αναθέτει στους υπαλλήλους του ΔΝΤ!!! Για ποια νομιμότητα και πιο Σύνταγμα μιλάμε λοιπόν ;
«Πάμε στοίχημα»;
Οι αριθμοί, οι οποίοι σε αντίθεση με τον πολιτικό λόγο είναι αμείλικτα ακριβείς, επαναδιατυπώνουν ως εξής το ερώτημα των ημερών: Το θέμα δεν είναι «αν» αλλά το «πότε» η Ελλάδα θα κηρύξει (επισήμως) πτώχευση.
Κυβέρνηση Goldman Sachs
Προφανώς δεν είναι τυχαίο ότι η απόφαση για ενεργοποίηση του πακέτου στήριξης της ελληνικής οικονομίας στην οποία… κατέληξαν οι Ευρωπαίοι Εταίροι λήφθηκε μια μέρα μετά την αποκάλυψη του εσωτερικού εγγράφου της Goldman Sachs, σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τα οικονομικά της προβλήματα. Με τον τρόπο αυτό απαντήθηκε επιτέλους και το παλαιό ερώτημα αναφορικά με το ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο και όχι μόνο:Η Goldman Sachs. Πολύ σύντομα, απ ότι φαίνεται, θα δούμε και μια κυβέρνηση- μαριονέτα της, καθώς η παρούσα, αφού ολοκληρώσει τη βρώμικη δουλειά δε θα μπορέσει να σταθεί…
O βρόγχος σφίγγει
Οι καπιταλιστές μπορεί τελικά να είναι ικανοί να πουλήσουν μέχρι και το σχοινί που θα τους κρεμάσουν, ωστόσο –και προς το παρόν τουλάχιστον– η θηλιά είναι περασμένη στον δικό μας λαιμό. Ήδη οι δημόσιοι υπάλληλοι το ένιωσαν. Οι απασχολούμενοι στον ιδιωτικό τομέα αναμένουν τη σειρά τους. Ολοι οι εργαζόμενοι της χώρας, όσοι σωθούν τελικά από την ανεργία που θα καλπάσει με ασύλληπτους ρυθμούς μέχρι τον ερχόμενο χειμώνα, θα «προσφέρουν» στις αγορές το 30 με 40% από το σημερινό τους εισόδημα.
Δου Νου Του ρε… τι σου ζητάνε;
Επιβάλλετε να ρίξουμε μια ματιά πίσω από τις γραμμές των αποφάσεων και κυρίως πίσω από τη σκόνη που σηκώνουν πανηγυρίζοντας οι κυβερνήτες μας και οι αλαλάζοντες «συνεργάτες» τους στα media, στην προσπάθεια τους να μας πείσουν πως στη Σύνοδο της Ευρωπαϊκής Ενωσης «σωθήκαμε». Τα ψέματα και η σύγχυση δεν μπορούν να κρύψουν την οδυνηρή πραγματικότητα, για την οποία θα πρέπει να προετοιμαστούμε. Καλό θα είναι λοιπόν να αποκωδικοποιήσουμε αυτές τις αποφάσεις και να προετοιμαστούμε για να αντιμετωπίσουμε τα δύσκολα που έρχονται:
η εποχή του φόβου
Ζούμε στην εποχή του φόβου, από τον οποίο μπορούμε να απαλλαγούμε μόνο πολεμώντας για έναν καλύτερο κόσμο. Ο κόσμος μας από το 2001 χορεύει στους ρυθμούς της τρομοκρατίας– αντιτρομοκρατίας. Είδαμε live τα αιματηρά χτυπήματα στη Νέα Υόρκη, Ουάσιγκτον, Μαδρίτη, Λονδίνο, Βομβάη. Εξοικειωθήκαμε με την καταστολή σε παγκόσμιο επίπεδο (Γκουαντανάμο, τρομονόμοι, εισβολές σε Ιράκ, Αφγανιστάν, νέοι πόλεμοι των άστρων και εξοπλισμοί). Το κερασάκι στην τρομακτική τούρτα της εποχής μας ονομάζεται παγκόσμια οικονομική κρίση. Ηδη έχουμε αντιληφθεί πως δεν υπάρχουν «αιώνιες σταθερές» ευημερίες…
Όχι άλλο χρήμα στους κλέφτες
Πολλά μπορεί να πει κανείς για την Ελλάδα, για τον τρόπο που λειτουργεί το κράτος, για την κυριαρχία της τσαπατσουλιάς, της πολιτικής αγυρτείας, της λαμογιάς και της αφασίας. Όλα αυτά ωστόσο, δίνουν μόνο τη μισή εικόνα- εξήγηση για την οικονομική της χρεοκοπία. Η άλλη μισή πρέπει να αναζητηθεί στο τρόπο που λειτουργεί η αγορά. Εκεί που κυριαρχούν τα πραγματικά μεγάλα λαμόγια, οι βδέλλες και τα βαμπίρ της παγκόσμιας οικονομίας.
Ελλάς η… τριτοκοσμική
Οι ψευδαισθήσεις, περί της «ισχυρής Ελλάδας» των εντυπωσιακών ρυθμών ανάπτυξης η οποία παίζει «σημαντικό ρόλο» στα Βαλκάνια και η οποία είναι αιώνια «εξασφαλισμένη με το ευρώ» που συστηματικά καλλιεργήθηκαν τα τελευταία χρόνια πολλαπλασίασαν την έκπληξή μας και τους φόβους μας από τη «ξαφνική» κατάρρευση της δανεισμένης ευημερίας μας. Σε τέτοιες στιγμές, το σημαντικότερο που μπορεί να πράξει κανείς είναι να βρει τη δύναμη να κοιτάξει την πραγματικότητα. Ας δούμε, λοιπόν, πως έχουν τα πράγματα.
Οι μαριονέτες του Επόπτη
Τελικά θα μας «σώσουν». Εταίροι, «φίλοι» και «σύμμαχοι» μετά από συζητήσεις και διαβουλεύσεις πήραν την απόφαση την περασμένη Πέμπτη στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, να «στηρίξουν» την ελληνική οικονομία. Ρωτήσαμε κορυφαίο κυβερνητικό παράγοντα να μας εξηγήσει τη διαδικασία διάσωσης και σας μεταφέρουμε όσα (απίστευτα) μας είπε: Μέχρι τον ερχόμενο Μάιο θα έχει εγκατασταθεί στην Αθήνα εντεταλμένος αξιωματούχος (επόπτης) που θα ασκεί την εποπτεία της ελληνικής οικονομίας. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι θα οργανωθεί ένας μηχανισμός ελέγχου κάθε τομέα της ελληνικής διοίκησης. Ο μηχανισμός αυτός ουσιαστικά θα αποφασίζει, που αν και πότε θα διατεθεί το κάθε ευρώ του ελληνικού προϋπολογισμού.
Ο ασθενής κρίκος…
Η Ελλάδα μπαίνει μέσα 2 δισεκατομμύρια ευρώ το μήνα. Η απορρίθμιση της οικονομίας της στο πλαίσιο του νεοφιλελεύθερου δόγματος των ιδιωτικοποιήσεων έχει συντελεστεί εδώ και χρόνια. Στρατηγικής σημασίας δημόσιες επιχειρήσεις τεμαχίστηκαν και (ξε)πουλήθηκαν. Η ιδιωτική βιομηχανική παραγωγή αναζήτησε φτηνότερο παραγωγής (μεροκάματα) και μετεγγαταστάθηκε όπου το εξασφάλισε, στον βαλκανικό περίγυρο ακόμη και στην μακρινή την Κίνα. Η γεωργία της χώρας εξαρθρώθηκε, καθώς οι κυβερνήσεις δεν φρόντισαν να την αναδιοργανώσουν, χρησιμοποιώντας τους αγρότες ως «δωροδοκούμενη πολιτική πελατεία» που βολεύεται με τις κοινοτικές επιδοτήσεις. Επιπροσθέτως, με δανεικά, οι κυβερνήσεις της χώρας οργάνωσαν και τη ρωμαϊκή φιέστα των Ολυμπιακών Αγώνων. Δισεκατομμύρια ευρώ πετάχτηκαν στον αέρα για έργα βιτρίνας και σε μίζες κάτω από το τραπέζι χωρίς να προσθέσουν απολύτως τίποτε στον παραγωγικό μηχανισμό της χώρας.
Κυβέρνηση της …Κομισιόν
Ενας Γερμανός και ένας Πορτογάλος υψηλόβαθμοι υπάλληλοι της Κομισιόν, είναι και τυπικά από την περασμένη Τετάρτη οι καθ ύλην αρμόδιοι για την οικονομική πολιτική που ακολουθεί η εκλεγμένη από τον ελληνικό λαό κυβέρνηση. Οι εν λόγω υπάλληλοι είναι εντεταλμένοι να επιβάλουν στην κυβέρνηση συγκεκριμένες οικονομικές επιλογές. Εχουν μάλιστα και την αρμοδιότητα του ενδελεχούς ελέγχου για την υλοποίησή τους . Με πιο απλά λόγια αν στο τριμηνιαίο ραπόρτο τους προς την Κομισιόν καταγραφεί απόκλιση από τις εντολές τους, η ποινή προς την Ελλάδα θα είναι άμεση: Ακόμη υψηλότερα επιτόκια δανεισμού, ακόμη μεγαλύτερο χρέος…
Το … σύνδρομο της Κίνας
Μπορεί κάτι να συνδέει τον «μέγιστο» αυλικό από τη Φλωρεντία Machiavelli με τους σημερινούς αυτοκράτορες του pret a porter όπως – ανάμεσα σε άλλους — οι Armani, Prada , Ferre, Gucci, Pepe ;Ο Machiavelli έμεινε στην ιστορία ως ο συγγραφέας του «ηγεμόνα», ενός αξεπέραστου βιβλίου «οδηγιών» για όσους ασκούν εξουσία. Ωστόσο, όσο ήταν στη ζωή, μεγάλο μέρος της φήμης του ο Machiavelli το όφειλε στο καλό του γούστο στο ντύσιμο. Ψώνιζε κι αυτός όπως και οι σημερινοί αυτοκράτορες της μόδας, από τους καλύτερους, στο Πράτο.
Skakistis's Weblog 