Posts Tagged ‘κρίση’
Ρε μπας και απέτυχε το μνημόνιο;
Προφανώς αυτοί που σήμερα όψιμα φωνασκούν περί αποτυχίας της πολιτικής του μνημονίου το κάνουν για να κρυφτούν πίσω από τη σκόνη που σηκώνουν. Δεν μπορεί να ήταν τόσο βλάκες για να μην καταλάβουν το ολοφάνερο: Το μνημόνιο, η πολιτική που ήρθε να εφαρμόσει η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου, δεν είχε στόχο τη διάσωση της οικονομικάς, αλλά την απορρύθμισή της και την παράδοση των πλουτοπαραγωγικών πόρων της χώρας στους δανειστές. Υπό αυτήν την έννοια, η πολιτική του μνημονίου είναι απόλυτα επιτυχημένη. Απλώς, όσοι την υποστήριξαν είναι είτε βλάκες, είτε μειοδότες. (Τι σημαίνει ο όρος εθνική μειοδοσία περιγράφεται επ ακριβώς στα ελληνικά λεξικά…)
Αλήτες, ρουφιάνοι, «δημοσιογράφοι»
Αναμφίβολα απλό, περιεκτικό και ακριβές το παραπάνω σύνθημα, υπό μια προϋπόθεση: Αφορά «δημοσιογράφους». Γιατί υπάρχουν και δημοσιογράφοι, εκτός εισαγωγικών. Χρειάζεται ωστόσο προσπάθεια για να έρθει κανείς σε επαφή μαζί τους. Προσπάθεια κατ αρχήν δική τους, για να αποφύγουν τα «εισαγωγικά» σε ένα σύστημα εξουσίας. Προσπάθεια, κατά δεύτερο λόγο, των αναγνωστών, ακροατών, τηλεθεατών, για να αποτιμήσει το λόγο τους, να πειστεί για την εγκυρότητα και την εντιμότητά τους.
Δεν χρωστάμε τίποτε δεν πληρώνουμε κανέναν
Τον Φλεβάρη του 2010, όταν τα επιτόκια του ελληνικού δανεισμού είχαν εκτοξευτεί στη στρατόσφαιρα, ο Αμιτ Σαρκάρ επικεφαλής ενός μεγάλου αμερικανικού επενδυτικού κεφαλαίου (Μarian) έκανε μια δήλωση αποκαλυπτική του τρόπου με τον οποίο μας αντιμετωπίζουν οι… αγορές: «η δουλειά μας, είχε πει ο μεγαλοεπενδυτής (κερδοσκόπος ή τοκογλύφος αν προτιμάτε) , είναι να βγάζουμε λεφτά, όχι να σκεφτόμαστε τι θα συμβεί στους Ελληνες πολίτες. Δεν υπάρχει εξ άλλου νόμος που να απαγορεύει να εκμεταλλευτείς τον μαλάκα». Ο συλλογισμός του επενδυτή είναι εξοργιστικός, αλλά και ωφέλιμος για εμάς, αρκεί να τον επεκτείνουμε: Κανένας νόμος δεν εμποδίζει τον «μαλάκα» από το να καταγγείλει το χρέος του ως επαχθές, να πάψει να το πληρώνει και να δηλώσει πως δεν το αναγνωρίζει. Η μη αναγνώριση του χρέους—όχι απλώς η αναδιάρθρωσή του και η μεταφορά του στο μέλλον—είναι η απάντηση που θα μπορούσε να δώσει ο ελληνικός λαός και μια κυβέρνηση που πραγματικά εργάζεται για το συμφέρον του, προκειμένου να ξεφύγει από τη θανάσιμη μέγγενη στην οποία μπήκε εξ αιτίας του «μαλάκα» τον οποίο έχει κατά νου ο Αμιτ Σαρκάρ–και όσοι διαβάζετε αυτές τις γραμμές, υποθέτω…
Δεν πληρώνουμε τους τοκογλύφους
Οι αριθμοί μπορεί να κουράζουν αλλά περιγράφουν ξεκάθαρα την παγίδα στην οποία οδηγήθηκε η χώρα και στοιχειοθετούν τη δίκαιη επιχειρηματολογία που μπορεί να αναπτύξει ο ελληνικός λαός ξεκαθαρίζοντας όχι απλώς ότι δεν πληρώνει, αλλά ότι δεν αναγνωρίζει το (επαχθές) χρέος, καθώς είναι προϊόν χρηματοπιστωτικής απάτης και εναρμονισμένων πρακτικών της διεθνούς τοκογλυφικής μαφίας.
Που είμαστε, που πάμε…
Ξυπνάμε όλοι σιγά- σιγά και βγαίνουμε από το γλυκό όνειρο της «αφθονίας» και της «ασφάλειας» που μας πρόσφεραν οι εσωτερικές δομές (δημοκρατικό πολίτευμα) και οι διεθνείς συμμαχίες της χώρας (Ε.Ε. ΝΑΤΟ). Ανοίγοντας τα μάτια αντικρίζουμε τη διάλυση του κόσμου μας, αυτού που είχαμε συνηθίσει να είναι η ζωή μας. Κατανοούμε με οδύνη πως βρισκόμαστε σε ένα νέο περιβάλλον. Οσο πιο γρήγορα, λοιπόν, αντιληφθούμε που βρισκόμαστε και τι συμβαίνει, τόσο πολλαπλασιάζονται οι δυνατότητές μας να χαράξουμε την πορεία μας, γιατί σε τελική ανάλυση, η ιστορία γράφεται από εμάς τους ίδιους (από το λαό) και τις απαντήσεις που θα δώσουμε στους «ιθύνοντες» εντός (κυβέρνηση, συστήματα εξουσίας) και κυρίως εκτός (ΔΝΤ , ΕΕ, κλπ) Ελλάδας.
Τα χρόνια της οργής
Η οργή (μας) της ελληνικής κοινωνίας θα εκδηλωθεί, καθώς όσο περνά ο χρόνος θα γίνεται σαφές πως ούτε όλοι μας είμαστε υπεύθυνοι για το σημερινό χάλι της χώρας, ούτε οι υπεύθυνοι πληρώνουν, ούτε μονόδρομος είναι η άγρια πολιτική λιτότητας κατά των εργαζομένων και η υποθήκευση της χώρας που επιβάλλει το ΔΝΤ και οι πιστωτές.
Ο Ερντογάν… αφέντης
Ωμός εκβιασμός.
H Standard & Poor’s ίσως υποβαθμίσει την πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδας, αν η κυβέρνηση δεν εφαρμόσει με αυστηρότητα το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής, λόγω κοινωνικών και πολιτικών αντιδράσεων, είπε στέλεχος του οίκου αξιολόγησης την Τρίτη. Και για όποιον δε κατάλαβε ο εκβιασμός διατυπώνεται απερίφραστα: Ή θα υπάρξει συμπίσεση του εισοδήματος των εργαζομένων, προκειμένου να ξεχρεωθούν τα δανεικά ή θα τινάξουμε τη χώρα στον αέρα.
Τοσο απλά– και κυνικά– μιλούν οι…αγορές