Posts Tagged ‘ΗΠΑ’
H απόρρητη ιστορία του Αιγαίου
H απόρρητη ιστορία του Αιγαίου
Τα πετρέλαια στο Αιγαίο και ο Αμερικανικός έλεγχος
Α. Το βιβλίο με λίγα λόγια
Λίγο έξω από τα χωρικά ύδατα της Θάσου και αδιαμφισβήτητα εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, σύμφωνα με άκρως απόρρητα αμερικανικά έγγραφα τα οποία ήρθαν στα χέρια της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών το διάστημα 1991- 1993 και παρουσιάζονται αυτούσια και για πρώτη φορά από τις εκδόσεις «Το Ποντίκι» στο βιβλίο, «H απόρρητη ιστορία του Αιγαίου», υπάρχει ένα δισεκατομμύριο (1.000.000.000) βαρέλια πετρέλαιο.
Το τεράστιο αυτό κοίτασμα δεν αξιοποιείται από την Ελλάδα, καθώς οι γείτονες Τούρκοι αμφισβητούν με απειλές πολέμου την κυριότητα του οικοπέδου. Οι «ουδέτεροι»… φίλοι και «σύμμαχοι» Αμερικανοί αναλαμβάνουν αυτόκλητοι να προωθήσουν ένα σχέδιο συνεκμετάλλευσης θέτοντας, τελικά, ολόκληρη την περιοχή του Αιγαίου υπό τον έλεγχό τους πουλώντας ταυτόχρονα την εξοπλιστική τους πραμάτεια και στους δυο αντιμαχόμενους οι οποίοι ξοδεύουν μέχρι χρεοκοπίας… Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Οι υπάλληλοι της κομισιόν που κυβερνούν τον τόπο
(ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ “Π” ΣΤΙΣ 27-10-11)
Ιδού οι δεσμοφύλακες
Καθώς το επόμενο μακρύ -όπως προβλέπεται – διάστημα οι αποφάσεις του ελληνικού κράτους που αφορούν τη ζωή μας και τη ζωή 
των παιδιών μας δεν θα λαμβάνονται από την εκλεγμένη κυβέρνηση της χώρας, αλλά από τον Μηχανισμό Εποπτείας, είναι χρήσιμο να γνωρίσουμε τα γρανάζια του. Δηλαδή τα καταρτισμένα και έμπειρα στελέχη της Κομισιόν που ήδη τον στελεχώνουν.
Σ’ αυτούς τους υπαλλήλους της Κομισιόν η κυβέρνηση Παπανδρέου εκχώρησε την κυριαρχία που της εμπιστεύτηκε με την ψήφο του ο ελληνικός λαός.
Ο Γεώργιος … Κίσιντζερ στη μάχη των ελεφάντων
Ο Γεώργιος … Κίσιντζερ στη μάχη των ελεφάντων
Του Δημήτρη Μυ
Ισως κάποιοι τον έπεισαν ότι είναι ο… Κίσιντζερ και αναλαμβάνοντας τις τύχες της χώρας ο Γ. Παπανδρέου έκανε κάθε τι δυνατό για να βρεθεί στο επίκεντρο της διπλωματικής σύγκρουσης η οποία εξελίσσονταν σε άγριο νομισματικό πόλεμο. Του διέφυγε προφανώς, ότι εκεί που παλεύουν οι ελέφαντες, την πληρώνουν τα βατράχια, ειδικά τα ψωνισμένα…
Χτες ο κ. Παπανδρέου, διατάχθηκε να παραστεί στο πεδίο της μάχης (Κάννες) των ελεφάντων του G-20 κάποιοι από τους οποίους ζητούν εξηγήσεις για την απόφασή του να θέσει στη δοκιμασία του δημοψηφίσματος τις αποφάσεις της 26ης Οκτωβρίου, ειδικά τη νέα δανειακή σύμβαση με την οποία οι εταίροι υποτίθεται ότι διασώζουν την Ελλάδα.
Πολιτικές παρθένες, τέλος!
Πολιτικές παρθένες, τέλος!
Του Δημήτρη Μυ
Οι «ψύχραιμες» φωνές, οι φωνές της «λογικής», όπως αυτές περιγράφεται στην κοινή επιστολή Ραγκούση – Λοβέρδου – Διαμαντοπούλου, ουδέποτε έλειψαν. Για παράδειγμα η εφημερίδα «Βραδυνή» το 1941 έγραφε: «Δεν είναι δυνατόν να ήσαν άνθρωποι με σώας τας φρένας αυτοί που υπεξαίρεσαν εν ώρα νυκτός την Γερμανικήν σημαίαν, η οποία εκυμάτιζεν, επί της Ακροπόλεως, παραπλεύρως της Εθνικής μας Σημαίας. (…) Διότι μόνον παράφρονες ή όργανα ξένης προπαγάνδας ημπορούσαν να διαπράξουν μιαν τόσο επαίσχυντο (…) πράξιν (…). Και είναι βέβαιον ότι, αν οι δράσται του εγκλήματός της περιήρχοντο εις χείρας του ελληνικού λαού, θα λυντσάροντο από αυτόν τον ίδιον ως εχθροί της πατρίδος μας».
Πρόκειται, ωστόσο, για λογική και ψυχραιμία που προκαλεί… αφωνία. Την κατάσταση δηλαδή στην οποία περιέρχεται κανείς όταν μένει άναυδος, με το στόμα ανοιχτό, αδυνατώντας να αντιμετωπίσει το απύθμενο θράσος… επαγγελματιών καθώς φτιασιδώνονται για να παίξουν τις παρθένες, παρότι είναι χρόνια στο (πολιτικό) πεζοδρόμιο.
«Στήριξη», « κατανόηση» και ξεπούλημα
«Στήριξη», « κατανόηση» και ξεπούλημα
Του Δημήτρη Μυ
Οι μεγάλες απάτες κατά κανόνα καλύπτονται πίσω από ωραίες λέξεις- φράσεις. Ας δούμε μερικές: «Μηχανισμός στήριξης». «Μνημόνιο κατανόησης». «Αξιοποίηση της Δημόσιας Περιουσίας». Αν θέλουμε να προσφέρουμε (ως δημοσιογράφοι) κάτι ουσιαστικό στην κοινωνία, είναι αρκετό ίσως, να αποφορτίσουμε της λέξεις από το θετικό τους πρόσημο και να τις προφέρουμε, όπως ακριβώς τις βιώνει ο κόσμος στην καθημερινότητά του.
«Μηχανισμός στήριξης» ή τοκογλυφικό νταλαβέρι. Πρόκειται για το χρήμα (110 δισεκατομμύρια) που πρόσφεραν- έντοκα– στην Ελλάδα οι Ευρωπαίοι Εταίροι και το ΔΝΤ προκειμένου, όπως λέει η κυβέρνηση «να συνεχιστεί η πληρωμή των μισθών και των συντάξεων».
Ισορροπία του τρόμου
του Δημήτρη Μυ
Δεδομένης και ομολογημένης– από τον πρωθυπουργό–της «περιορισμένης κυριαρχίας της χώρας» τίθεται ένα ενδιαφέρον ερώτημα: Η Ελλάδα είναι ελληνικό ή γερμανικό οικόπεδο; Μήπως (και) επί ελληνικού εδάφους διεξάγεται η αδυσώπητη μάχη των ισχυρών για κυριαρχία;
Κάποιες ειδήσεις περνούν στα ψιλά, ή εμφανίζονται με τέτοιον τρόπο που είναι εξαιρετικά δύσκολο να συνδυαστούν και να οδηγήσουν σε συμπεράσματα. Ας δούμε μερικές τέτοιες ειδήσεις:
Στα δύο η Λιβύη: (Διαίρει και βασίλευε)…
Στα δύο η Λιβύη: (Διαίρει και βασίλευε)…
Του Δημήτρη Μυ
Οι πληροφορίες από τη Λιβύη είναι ελάχιστες. Ωστόσο, κάποιες ειδήσεις –και δεδομένα– σκιαγραφούν ήδη την πορεία που θα ακολουθήσουν οι εξελίξεις.
Η γενική εικόνα που φτάνει από τη Λιβύη, είναι ότι η χώρα έχει ήδη διχοτομηθεί. Το δυτικό μέρος (Τρίπολη) ελέγχεται από το καθεστώς του Καντάφι. Το ανατολικό (Βεγγάζη) από τους εξεγερμένους (;)
Ανάμεσα στις δύο πόλεις μεσολαβεί 500 μίλια έρημος. Το γεγονός αυτό μπορεί να παγιώσει τη διαίρεση της χώρας, η οποία θα πρέπει να σημειωθεί έχει ιστορικές και φυλετικές προεκτάσεις. Κάτι ακόμη που θα πρέπει να σημειωθεί είναι ότι ο ενεργειακός πλούτος της χώρας βρίσκεται στο έδαφος που ελέγχουν οι εξεγερμένοι.
Απλές ερωτήσεις για τον «ανθρωπισμό» του πετρελαίου
Του Δημήτρη Μυ
Πότε άραγε η Διεθνής Κοινότητα (με τους πανίσχυρους μηχανισμούς διαμόρφωσης της κοινής γνώμης τους οποίους διαθέτει) αντιλήφθηκε ότι ο Συνταγματάρχης Καντάφι είναι ένας παρανοϊκός δικτάτορας; Μήπως όταν αποφάσισε να πως δεν είναι απαραίτητο να δίνει μερίδιο (μίζα) στο καθεστώς για την εκμετάλλευση των Λιβυκών ενεργειακών πηγών;
Είναι άραγε τυχαίο ότι η εξέγερση ξεκίνησε στα ανατολικά της χώρας, εκεί που η bp και οι άλλες πετρελαϊκές αδελφές εκμεταλλεύονται βάσει των συμβολαίων που έχουν τα κοιτάσματα της Λιβύης; Πως, άραγε θα αναδιαταχτούν αυτά τα συμβόλαια όταν το καθεστώς παραμεριστεί;
το παγκόσμιο τοπίο μέχρι το 2025
Σμείωση: αναρτήθηκε στο blog πριν δυο χρόνια
Οι ματιές στο μέλλον πάντα γοήτευαν τους ανθρώπους. Μάγοι, Πυθίες, και ιερείς, καταλάμβαναν ιδιαίτερες και τιμητικές θέσεις στα συστήματα εξουσίας του παρελθόντος. Οι σύγχρονοι μάντεις προφανώς έχουν αλλάξει στιλ και μεθόδους. Δε διεκδικούν περίοπτη θέση, ούτε υποστηρίζουν πως έχουν επαφή με το υπερπέραν. Οι προβλέψεις τους είναι αποτέλεσμα εξαντλητικών μελετών, αναλύσεων και ερευνών, με την αξιοποίηση τεράστιων βάσεων δεδομένων και πληροφοριών. Σε κάθε περίπτωση πάντως, και αυτοί, όπως οι πυθίες της αρχαιότητες φιλοδοξούν να ρίξουν υπερβούν το σήμερα και να ρίξουν μια κλεφτή ματιά στο μέλλον.(Οι παγκόσμιες τάσεις μέχρι το 2025. ενας κόσμος υπό μετασχηματισμό)
Το ποντίκι που βρυχάται… εκλογές
στο http://topontiki.gr/article/13094
Του Δημήτρη Μυ
Αρχίζει να γίνεται φανερό πια, ότι ο Γιώργος Παπανδρέου ετοιμάζεται για ένα ακόμη «κόλπο»: Αφού παρέδωσε τη χώρα στο ΔΝΤ, αφού ξεμπέρδεψε με τα βασικά (εργασιακά, ασφαλιστικά), αφού τελειώσει το προσεχές δίμηνο με τη θεσμοθέτηση του ξεπουλήματος κάθε έννοιας δημοσίου (περιουσία, υποδομές, κοινή ωφέλεια, υγεία, παιδεία) θα είναι έτοιμος να διεκδικήσει και πάλι την «εμπιστοσύνη» μας.
Η «δημοκρατία» του 1%
Οι συνθήκες (κρίση) μας επιτρέπουν να ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στο «ιδανικό και δικαιότερο» μοντέλο διακυβέρνησης, την αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Τώρα πια, οι διθύραμβοι για τα πλεονεκτήματά της είτε ακούγονται φάλτσα είτε δε μας αφορούν. Πόσοι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι όλοι είμαστε ίσιοι απέναντι στο νόμο; Ότι υπάρχει διάκριση των εξουσιών; Ότι η κυβέρνηση που προκύπτει από την αβίαστη έκφραση της βούλησης των πολιτών λειτουργεί υπέρ των συμφερόντων του λαού; Μια ματιά στη μητρόπολη (ΗΠΑ) είναι διαφωτιστική.
Ξανά υποτελείς στην Υψηλή Πύλη
(ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ “Π” ΣΤΙΣ 07
Σε μια χώρα (καθ’ ομολογία του πρωθυπουργού της) περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας, ο έλεγχος και η εποπτεία που ασκείται από τους πιστωτές αφορά μόνο τις οικονομικές της δοσοληψίες; Με άλλα λόγια, μήπως οι πιστωτές μας (ΔΝΤ και λοιποί εκλαμπρότατοι τοκογλύφοι, Αμερικανοί και Ευρωπαίοι), εκτός από την οικονομική διαχείριση, έχουν αναλάβει και τον έλεγχο των αμυντικών και διπλωματικών υποθέσεων της χώρας;
Λεμονόκουπα. Στυμμένη!
Του Δημήτρη Μυ
Η νεοφιλελεύθερη «σοσιαλιστική» κυβέρνηση εξαντλεί το πολιτικό της (ζουμί) κεφάλαιο: Ψηφίζει τον προϋπολογισμό του ΔΝΤ (και των συναφών τοκογλυφικών λαμόγιων), αφού έχει ήδη ολοκληρώσει την εκθεμελίωση των εργασιακών σχέσεων. Σε ποιους είναι ακόμη χρήσιμη;
Το «δίκιο» του μαφιόζου
Οι μαφιόζοι , (οι αληθινοί ) έχουν εδώ και χρόνια το περίστροφο στο συρτάρι. Σπάνια το χρησιμοποιούν κι αν αναγκασούν δεν το κρατούν οι ίδιοι. Εχουν άλλους γι αυτές τις δουλιές: Μπάτσους, στρατούς ολόκληρους, μπράβους και άλλα κατακάθια. Οι μαφιόζοι τα λεφτά τους τα βγάζουν πια «με το νόμο». Δε φαντάζομαι πως υπάρχει κάποιος που διαφωνεί ότι ο νόμος είναι το «δίκιο» αυτού που μπορεί να το επιβάλλει. Στην προκειμένη περίπτωση της ελληνικής χρεοκοπίας, όπως σε κάθε περίπτωση χρεοκοπίας οπουδήποτε στη γη (Λατινική Αμερική, Ασία κλπ) εφαρμόζεται το δίκιο των μαφιόζων …
Τα γραπτά μένουν…
Τα γραπτά μένουν και μερικές φορές αξίζει τον κόπο να ξανα-διαβαστούν. Υπενθυμίζουμε λοιπόν, κάποια κείμενα του blog που από τον Φλεβάρη του 2010 περιέγραψαν αυτό που μας συνέβη…
Το (αμερικανικό) ταμείο της Δήλου.
Το ΝΑΤΟ, όπως έχουμε ξαναπεί, χαρακτηρίζεται ως «μηχανισμός που κρατά την Αμερική μέσα, τη Γερμανία κάτω και τη Ρωσία έξω από την Ευρώπη». Πέρα από αυτόν τον προφανή του ρόλο ως εργαλείο της αμερικανικής υπερδύναμης στο γεωπολιτικό παιχνίδι, το ΝΑΤΟ πρωταγωνιστεί και σε ένα ακόμη έργο: «Ο νταβατζής φορούσε( στρατιωτικό) καπέλο».
Ο φόβος φυλάει τις… κότες
Την περασμένη βδομάδα πραγματοποιήθηκε στην Ουάσιγκτον μια δημόσια συζήτηση απ αυτές που σκοπό έχουν να καλλιεργήσουν το φόβο για να ευδοκιμήσουν αντιδημοκρατικές πολιτικές επιλογές και αποφάσεις που ήδη έχουν ληφθεί. Γι αυτό άλλωστε, η εν λόγω συζήτηση έγινε δημόσια.
«ανήκομε εις την Αμερική»…
Την Τετάρτη της περασμένης βδομάδας, λίγες μόλις μέρες πριν ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου ταξιδέψει στις ΗΠΑ, ο υπουργός εξωτερικών Δημήτρης Δρούτσας ανακοίνωσε τη σύσταση μιας επιτροπής «σοφών» από διπλωμάτες υπηρεσιακούς παράγοντες του ΥΠΕΞ και ακαδημαϊκούς η οποία θα αναλάβει το έργο να διατυπώσει το νέο δόγμα εξωτερικής πολιτικής με το οποίο η χώρα θα αντιμετωπίσει τα νέα δεδομένα που διαμορφώνονται στη διεθνή σκακιέρα. Φαντάζομαι ότι ο πρωθυπουργός στις επαφές τους με τους Αμερικανούς πολιτικούς κι οικονομικούς παράγοντες, θα μπορέσει να συνοψίσει το νέο πολιτικό δόγμα της χώρας με δυο λέξεις: «σας ανήκουμε».
Δυστυχώς… επιστρέψαμε…
Επιστρέψαμε (από τις καλοκαιρινές μας ψευδαισθήσεις) στον πραγματικό κόσμο και όσο οι μέρες περνούν και το πολιτικό ημερολόγιο αφήνει πίσω του σελίδες , τόσο συνειδητοποιούμε ότι γυρίσαμε ξαφνικά σε έναν «άλλο κόσμο», σε μια άλλη εποχή. Τότε, 50- 100 χρόνια πριν, που η «φτωχή Ελλάδα» κυβερνιόταν από λαμόγια και δικτάτορες, που δανειζόταν με τοκογλυφικά επιτόκια τεράστια ποσά τα οποία μοιράζονταν σε μίζες, που χρεοκοπούσε, που ο Διεθνής Οικονομικός Ελεγχος (ΔΟΕ- σαν να λέμε σήμερα τρόικα) διαχειριζόταν την αναδιάρθρωση του κολοσσιαίου ελληνικού χρέους μαζεύοντας και την τελευταία δεκάρα από τους εργαζόμενους. Τελικά αυτό που ζούμε σήμερα, δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο για τον τόπο. Η ελληνική ιστορία από την εποχή του αγώνα της ανεξαρτησίας (τα δάνεια του αγώνα) γράφεται από τους διεθνείς τοκογλύφους και τους εγχώριους πολιτικούς και οικονομικούς τοποτηρητές τους.
Η Γερμανία «ψάχνεται» για τρίτη φορά…
Την περασμένη βδομάδα η Γερμανίδα καγκελάριος Α. Μέρκελ με τις επισκέψεις της σε Ρωσία, Κίνα και Καζαχστάν περιέγραψε σαφέστατα τους γεωπολιτικούς προσανατολισμούς της χώρας της. Πέρα από την αναζήτηση εμπορικών εταίρων και αγορών η περιοδεία της Μέρκελ περιγράφει την απόφαση της Γερμανία να αμφισβητήσει τα σε βάρος της δεδομένα, όπως αυτά διαμορφώθηκαν μετά την ήττα της στο β Παγκόσμιο Πόλεμο. Βασικός μηχανισμός για την διαιώνιση της μετά τον β. Παγκόσμιο πόλεμο «τάξης» είναι το (αμερικανικό) ΝΑΤΟ που δημιουργήθηκε για να κρατά τη Γερμανία «κάτω» τη Ρωσία «έξω» και την Αμερική «μέσα» στην Ευρώπη. Η Μέρκελ με την περιοδεία της σε Ρωσία, Κίνα και Καζακστάν, υπογράμμισε ότι δεν είναι διατεθειμένη να παραμένει «κάτω». Με πιο απλά λόγια η Γερμανία , ενισχύοντας έμπρακτα τις σχέσεις της με τις τρεις αυτές χώρες ξεκίνησε την ευθεία αμφισβήτηση της αμερικανικής «τάξης» όπως αυτή επιβάλλεται τελικά από το ΝΑΤΟ.
Που πας (ελληνικό) καραβάκι με τέτοιον καιρό;…
Μετά από καταστροφές (συνήθως πολεμικές) καθώς γράφεται η ιστοΜετά από καταστροφές (συνήθως πολεμικές) καθώς γράφεται η ιστορία, οι κοινωνίες αναλύουν αιτίες και αφορμές για να κατανοήσουν και να ερμηνεύσουν όλα εκείνα τα γεγονότα, τις πράξεις και τις παραλήψεις που οδήγησαν κάποιους σε θριάμβους κάποιους άλλους σε οδυνηρές ήττες. Η ιστορία, υπό αυτήν την έννοια, πράγματι διδάσκει, αλλά «κατόπιν εορτής». Θα ήταν προφανώς προτιμότερο οι κοινωνίες να είναι σε θέση να αντιληφθούν αυτό που (τους) συμβαίνει , σήμερα και να προσπαθήσουν να το αντιμετωπίσουν ΤΩΡΑ– για να αποτρέψουν την επερχόμενη καταστροφή– ή να το καλλιεργήσουν και να το ενισχύσουν, στην περίπτωση που οδηγεί σε θριάμβους.
Στα σκαριά ελληνοισραηλινή στρατιωτική συμμαχία…
Προπέτασμα καπνού
Η παραπλάνηση είναι πανάρχαια, αναλλοίωτη και απαραίτητη τακτική σε κάθε πόλεμο όποια μορφή κι αν αυτός έχει. Οι παραπλανητικές κινήσεις όταν είναι πετυχημένες αργούν να γίνουν αντιληπτές. Κι όταν γίνουν αντιληπτές είναι πια αργά για να αντιμετωπιστεί η πραγματική επίθεση που κατά κανόνα καλύπτουν. Η έκρηξη στο γραφείο Χρυσοχοίδη, για παράδειγμα, προσφέρει ένα καλό παράδειγμα για να αναλογιστεί και να προσπαθήσει να διακρίνει κανείς που βρίσκεται το πεδίο της μάχης, ποιοι είναι οι αντίπαλοι, ποιος επιτίθεται, ποιοι καλούνται να πολεμήσουν για τους ίδιους, τα παιδιά τους, τον τόπο τους…
Δεν χρωστάμε τίποτε δεν πληρώνουμε κανέναν
Latuff
Τον Φλεβάρη του 2010, όταν τα επιτόκια του ελληνικού δανεισμού είχαν εκτοξευτεί στη στρατόσφαιρα, ο Αμιτ Σαρκάρ επικεφαλής ενός μεγάλου αμερικανικού επενδυτικού κεφαλαίου (Μarian) έκανε μια δήλωση αποκαλυπτική του τρόπου με τον οποίο μας αντιμετωπίζουν οι… αγορές: «η δουλειά μας, είχε πει ο μεγαλοεπενδυτής (κερδοσκόπος ή τοκογλύφος αν προτιμάτε) , είναι να βγάζουμε λεφτά, όχι να σκεφτόμαστε τι θα συμβεί στους Ελληνες πολίτες. Δεν υπάρχει εξ άλλου νόμος που να απαγορεύει να εκμεταλλευτείς τον μαλάκα». Ο συλλογισμός του επενδυτή είναι εξοργιστικός, αλλά και ωφέλιμος για εμάς, αρκεί να τον επεκτείνουμε: Κανένας νόμος δεν εμποδίζει τον «μαλάκα» από το να καταγγείλει το χρέος του ως επαχθές, να πάψει να το πληρώνει και να δηλώσει πως δεν το αναγνωρίζει. Η μη αναγνώριση του χρέους—όχι απλώς η αναδιάρθρωσή του και η μεταφορά του στο μέλλον—είναι η απάντηση που θα μπορούσε να δώσει ο ελληνικός λαός και μια κυβέρνηση που πραγματικά εργάζεται για το συμφέρον του, προκειμένου να ξεφύγει από τη θανάσιμη μέγγενη στην οποία μπήκε εξ αιτίας του «μαλάκα» τον οποίο έχει κατά νου ο Αμιτ Σαρκάρ–και όσοι διαβάζετε αυτές τις γραμμές, υποθέτω…
Δεν πληρώνουμε τους τοκογλύφους
Οι αριθμο
ί μπορεί να κουράζουν αλλά περιγράφουν ξεκάθαρα την παγίδα στην οποία οδηγήθηκε η χώρα και στοιχειοθετούν τη δίκαιη επιχειρηματολογία που μπορεί να αναπτύξει ο ελληνικός λαός ξεκαθαρίζοντας όχι απλώς ότι δεν πληρώνει, αλλά ότι δεν αναγνωρίζει το (επαχθές) χρέος, καθώς είναι προϊόν χρηματοπιστωτικής απάτης και εναρμονισμένων πρακτικών της διεθνούς τοκογλυφικής μαφίας.
Skakistis's Weblog 