Posts Tagged ‘ελληνοτουρκικά’
H απόρρητη ιστορία του Αιγαίου
H απόρρητη ιστορία του Αιγαίου
Τα πετρέλαια στο Αιγαίο και ο Αμερικανικός έλεγχος
Α. Το βιβλίο με λίγα λόγια
Λίγο έξω από τα χωρικά ύδατα της Θάσου και αδιαμφισβήτητα εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, σύμφωνα με άκρως απόρρητα αμερικανικά έγγραφα τα οποία ήρθαν στα χέρια της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών το διάστημα 1991- 1993 και παρουσιάζονται αυτούσια και για πρώτη φορά από τις εκδόσεις «Το Ποντίκι» στο βιβλίο, «H απόρρητη ιστορία του Αιγαίου», υπάρχει ένα δισεκατομμύριο (1.000.000.000) βαρέλια πετρέλαιο.
Το τεράστιο αυτό κοίτασμα δεν αξιοποιείται από την Ελλάδα, καθώς οι γείτονες Τούρκοι αμφισβητούν με απειλές πολέμου την κυριότητα του οικοπέδου. Οι «ουδέτεροι»… φίλοι και «σύμμαχοι» Αμερικανοί αναλαμβάνουν αυτόκλητοι να προωθήσουν ένα σχέδιο συνεκμετάλλευσης θέτοντας, τελικά, ολόκληρη την περιοχή του Αιγαίου υπό τον έλεγχό τους πουλώντας ταυτόχρονα την εξοπλιστική τους πραμάτεια και στους δυο αντιμαχόμενους οι οποίοι ξοδεύουν μέχρι χρεοκοπίας… Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Παπανδρέου -Δρούτσας έμειναν με το… φέσι
Παπανδρέου -Δρούτσας έμειναν με το… φέσι
Με απερίφραστο και κατηγορηματικό τρόπο η Άγκυρα διεμήνυσε – προ δεκαημέρου-, δείχνοντας μάλιστα και σχετικούς χάρτες στην Αθήνα, ότι η περιοχή νότια του Καστελόριζου «εμπίπτει απόλυτα στην τουρκική υφαλοκρηπίδα»! Με τον τρόπο αυτόν η Άγκυρα διέλυσε τις ψευδαισθήσεις Παπανδρέου και Δρούτσα περί των δυνατοτήτων της ελληνοτουρκικής προσέγγισης και τίναξε στον αέρα την αφελή επιλογή της ελληνικής κυβέρνησης για μια συνολική διευθέτηση των ελληνοτουρκικών.
Αξίζει, ίσως, να σημειωθεί, ως χαρακτηριστικό της ελληνικής αμηχανίας από την επίσημη τουρκική τοποθέτηση, ότι ο υπουργός Εξωτερικών Δ. Δρούτσας το καλύτερο που βρήκε ως απάντηση προκειμένου να υποσημειώσει τα ελληνικά συμφέροντα στο νησί ήταν να λάβει μέρος την περασμένη βδομάδα σε εκδήλωση δενδροφύτευσης στο Καστελόριζο!
Το ποντίκι που βρυχάται… εκλογές
στο http://topontiki.gr/article/13094
Του Δημήτρη Μυ
Αρχίζει να γίνεται φανερό πια, ότι ο Γιώργος Παπανδρέου ετοιμάζεται για ένα ακόμη «κόλπο»: Αφού παρέδωσε τη χώρα στο ΔΝΤ, αφού ξεμπέρδεψε με τα βασικά (εργασιακά, ασφαλιστικά), αφού τελειώσει το προσεχές δίμηνο με τη θεσμοθέτηση του ξεπουλήματος κάθε έννοιας δημοσίου (περιουσία, υποδομές, κοινή ωφέλεια, υγεία, παιδεία) θα είναι έτοιμος να διεκδικήσει και πάλι την «εμπιστοσύνη» μας.
Oil
Τον περασμένο Φλεβάρη ρεπορτάζ (εφημερίδα Ποντίκι) που ουδέποτε διαψεύστηκε είχε αποκαλύψει ότι η ελληνική κυβέρνηση ενημερώθηκε εγγράφως από τη Ρωσία για την ύπαρξη εκμεταλλεύσιμων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην περιοχή της υφαλοκρηπίδας του Καστελόριζου. Η εν λόγω πληροφορία περιγράφει την τελευταία απέλπιδα προσπάθεια της Μόσχας να διατηρήσει τη δυναμική μιας ελληνορωσικής στρατηγικής σχέσης, την οποία ωστόσο δεν εκτίμησε ως ωφέλιμη για τη χώρα η ελληνική κυβέρνηση.Ο Γιώργος Παπανδρέου προτίμησε τη «σιγουριά» της αμερικανικής αγκάλης, φροντίζοντας να οδηγήσει γρήγορα τη χώρα στην… προστατευτική σκέπη του (αμερικανικού) Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου δημιουργώντας μάλιστα την Κερκόπορτα από την οποία ο αμερικανικός παράγοντας «τρύπωσε» εντός της ευρωζώνης.
Που πας (ελληνικό) καραβάκι με τέτοιον καιρό;…
Μετά από καταστροφές (συνήθως πολεμικές) καθώς γράφεται η ιστοΜετά από καταστροφές (συνήθως πολεμικές) καθώς γράφεται η ιστορία, οι κοινωνίες αναλύουν αιτίες και αφορμές για να κατανοήσουν και να ερμηνεύσουν όλα εκείνα τα γεγονότα, τις πράξεις και τις παραλήψεις που οδήγησαν κάποιους σε θριάμβους κάποιους άλλους σε οδυνηρές ήττες. Η ιστορία, υπό αυτήν την έννοια, πράγματι διδάσκει, αλλά «κατόπιν εορτής». Θα ήταν προφανώς προτιμότερο οι κοινωνίες να είναι σε θέση να αντιληφθούν αυτό που (τους) συμβαίνει , σήμερα και να προσπαθήσουν να το αντιμετωπίσουν ΤΩΡΑ– για να αποτρέψουν την επερχόμενη καταστροφή– ή να το καλλιεργήσουν και να το ενισχύσουν, στην περίπτωση που οδηγεί σε θριάμβους.
Παιχνιδια με οσμή πετρελαίου στο Καστελόριζο
Από τον περασμένο Φλεβάρη ο skakistis είχε μεταφέρει πληροφορίες οι οποίες εξηγούν σε μεγάλο βαθμό την έξοδο του τουρκικού ερευνητικού Πίρι Ρεις στην περιοχή του Καστελόριζου. Μια ματιά στο ρεπορτάζ που αναρτήθηκε στις 9 Φλεβάρη 2010 είναι διαφωτιστική και αξίζει τον τόπο, καθώς δίνει απαντήσεις για το επικίνδυνο παιχνίδι που εξελίσσεται τώρα!
Ο Ερντογάν… αφέντης
Αυτό που θα προκύψει από τις 21 συμφωνίες, μνημόνια και διακηρύξεις που υπέγραψαν οι κυβερνήσεις Ελλάδας και Τουρκίας είναι ανάλογο μ αυτό που συμβαίνει όταν ένα μπακάλικο συνάπτει συμφωνία συνεργασίας με ένα σούπερ μάρκετ: Απορρόφηση.
Τουρκικό ρεσάλτο στο ελληνικό «ναυάγιο»
Το διήμερο Παρασκευή 14 και Σάββατο 15 Μαίου ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, δέκα υπουργοί της κυβέρνησής του και εκατό από τους μεγαλύτερους Τούρκους επιχειρηματίες θα βρίσκονται στην Αθήνα, βοηθώντας μας να απαντήσουμε το παμπάλαιο ρητορικό ερώτημα «τι θέλει η αλεπού στο παζάρι»; Κοτόπουλα, προφανώς…
Πετρέλαιο στο Καστελόριζο
Μόλις 1,25 ναυτικά μίλια από τις νοτιοδυτικές τουρκικές ακτές και 72 ν.μ. ανατολικά της Ρόδου βρίσκεται η νήσος Καστελόριζο, το νοτιοανατολικότερο άκρο της Ελλάδας. Έχει έκταση 8,9 τ.χλμ., μήκος ακτών 19,5 χλμ. και πληθυσμό 406 ατόμων, κατά την επίσημη απογραφή του 2001. Από τον Πειραιά απέχει 328 ν.μ. και 150 ν.μ. από την Κύπρο. Είναι η μεγαλύτερη νησίδα μικρού αρχιπελάγους που συμπεριλαμβάνει τα βραχονήσια Άγιο Γεώργιο, Αγριέλαια, Μαύρο Ποινί, Πολύφαδο, Ρω, Στρογγυλή, Ψωμί και Ψωραδιά.
Ο πρωθυπουργός και τα μέλη του ΚΥΣΕΑ στα μέσα του περασμένου μήνα πληροφορήθηκαν από αρμόδιες ελληνικές υπηρεσίες ότι στην περιοχή νότια του Καστελόριζου έχει διαπιστωθεί η ύπαρξη μεγάλων και εκμεταλλεύσιμων πετρελαϊκών κοιτασμάτων. Η«ευχάριστη» είδηση ωστόσο, προκάλεσε προβληματισμό και ανησυχία παρά ενθουσιασμό και ικανοποίηση. Η φράση «αυτό μας έλειπε τώρα» συνοψίζει την ατμόσφαιρα που δημιούργησε η πληροφορία στον πρωθυπουργό και τους συμμετέχοντες στο ΚΥΣΕΑ. Και όχι άδικα…Η παράμετρος «μεγάλα και εκμεταλλεύσιμα πετρελαϊκά αποθέματα» εμφανίζεται σε μια στιγμή που:
·Οι πιστωτές μας, συντονισμένοι από κάποιο αόρατο σινιάλο (των αγορών) ζητούν όλοι μαζί πίσω τα λεφτά τους εκβιάζοντας την κυβέρνηση με τη δυνατότητα που έχουν να τινάξουν την οικονομία της χώρας στον αέρα. Από την μια οι Εταίροι (Γερμανοί) καταρτίζουν τον προϋπολογισμό μας. Από την άλλη οι Αμερικανοί μας σέρνουν πίσω από το άρμα των συμφερόντων τους και προς το ελεγχόμενο απόλυτα από αυτούς Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Την ίδια ώρα οι Τούρκοι …γαργαλάνε την υφαλοκρηπίδα μας.
Οι ΗΠΑ «παίζουν» Τουρκία
Η σαφής αμερικανική κατεύθυνση προς τα ανατολικά και ως εκ τούτου η ανάδειξη της Τουρκίας, ως σημαντικότατου συμμάχου και στρατηγικού εταίρου της υπερδύναμης οδηγεί την ελληνική εξωτερική πολιτική ενώπιον σοβαρότατων προβλημάτων. Για την ακρίβεια, επαναφέρει με ένταση στο προσκήνιο τα γνωστά προβλήματα που εδώ και δεκαετίες κρύβονταν κάτω από το χαλί «της ισχυρής Ελλάδας».Η «βελτιωμένη εκδοχή» των αμερικανικών κινήσεων προς την κεντρική και ανατολική Ασία, όπως αυτή εκδηλώθηκε με με την εγκατάσταση της κυβέρνησης Ομπάμα , αποκάλυψε την απόλυτη ανεπάρκεια και γύμνια των σχεδιασμών της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.
Go… East
Δεν είναι κάποιος ξαφνικός (και ανεξήγητος) έρωτας που οδήγησε τα βήματα του Ομπάμα στην Αγκυρα. Απλώς, το παιχνίδι στη παγκόσμια σκακιέρα μετακινείται προς ανατολάς και η νέα αμερικανική ηγεσία είναι υποχρεωμένη να «παίξει» με την Αγκυρα, και να γράψει στα παλιά της τα παπούτσια τις ελληνικές ευαισθησίες και ανησυχίες.Η επιλογή για τις ΗΠΑ είναι αναγκαστική:Όσο κρατούσε ο ψυχρός πόλεμος η Ευρώπη ήταν το πεδίο της αντιπαράθεσης μεταξύ Ουάσιγκτον και Μόσχας. Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης οι ΗΠΑ κινούνται προς το νέο τους μεγάλο αντίπαλο, την Κίνα. Το κεντρικό πεδίο αντιπαράθεσης στην γεωπολιτική σκακιέρα , δεν είναι πλέον η Ευρώπη, αλλά η αχανής κεντρική Ασία.Η Ουάσιγκτον είναι υποχρεωμένη να αντιμετωπίσει (ελέγξει) την άνοδο της Κίνας και η Τουρκία είναι απαραίτητος κρίκος σ αυτήν την «αλυσίδα ελέγχου» που δημιουργεί η αμερικανική διπλωματική – στρατιωτική ισχύς.
Οι τουρκικές θέσεις για το Αιγαίο
Οι στρατιωτικής υφής εντάσεις γύρω από το Αγαθονήσι και το Φαρμακονήσι υπενθυμίζουν το γραμμάτιο που υπέγραψε η κυβέρνηση Σημίτη το 1996 προκειμένου να αποφύγει την κλιμάκωση της κρίσης των Ιμίων και την εξέλιξή του σε ελληνοτουρκικό πόλεμο. Η ελληνική κυβέρνηση τότε κατέθεσε εχέγγυα στην Τουρκία με τριτεγγυητή την Ουάσιγκτον προκειμένου να «αγοράσει» ειρήνη. Σήμερα, δεκατρία χρόνια μετά, οι πιστωτές προβάλουν τις απαιτήσεις τους. Aς τις θυμηθούμε.
Τι (και γιατί) γίνεται στο Αιγαίο;
Οι πραγματικά μεγάλες νίκες είναι αυτές που κατακτώνται χωρίς να πέσει ούτε μια σφαίρα. Το 1996 η Τουρκία πέτυχε μια τέτοια μεγάλη νίκη σε βάρος της Ελλάδας. Σήμερα, δεκατρία χρόνια μετά την κρίση των Ιμίων εμφανίζονται με σαφήνεια οι συνέπειες εκείνης της «σιωπιλής» ελληνικής ήττας. Το Γενάρη του 1996 η Αγκυρα «έστησε» το επεισόδιο στα Ιμια για να καταγραφεί διεθνώς έκτοτε η θέση της ότι στο Αιγαίο υπάρχουν «νησιά, νησίδες και βραχονησίδες των οποίων η κυριαρχία είναι αδιευκρίνιστη από τις συνθήκες». Το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ , η Ελληνική κυβέρνηση (Σημίτης) αποδέχτηκε την αμερικανικής έμπνευσης «Συμφωνία της Μαδριτης» , με την οποία η Ελλάδα αναγνώρισε τα «τουρκικά ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο».
Skakistis's Weblog 