Posts Tagged ‘ΕΕ’
Οι υπάλληλοι της κομισιόν που κυβερνούν τον τόπο
(ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ “Π” ΣΤΙΣ 27-10-11)
Ιδού οι δεσμοφύλακες
Καθώς το επόμενο μακρύ -όπως προβλέπεται – διάστημα οι αποφάσεις του ελληνικού κράτους που αφορούν τη ζωή μας και τη ζωή των παιδιών μας δεν θα λαμβάνονται από την εκλεγμένη κυβέρνηση της χώρας, αλλά από τον Μηχανισμό Εποπτείας, είναι χρήσιμο να γνωρίσουμε τα γρανάζια του. Δηλαδή τα καταρτισμένα και έμπειρα στελέχη της Κομισιόν που ήδη τον στελεχώνουν.
Σ’ αυτούς τους υπαλλήλους της Κομισιόν η κυβέρνηση Παπανδρέου εκχώρησε την κυριαρχία που της εμπιστεύτηκε με την ψήφο του ο ελληνικός λαός.
Ο Γεώργιος … Κίσιντζερ στη μάχη των ελεφάντων
Ο Γεώργιος … Κίσιντζερ στη μάχη των ελεφάντων
Του Δημήτρη Μυ
Ισως κάποιοι τον έπεισαν ότι είναι ο… Κίσιντζερ και αναλαμβάνοντας τις τύχες της χώρας ο Γ. Παπανδρέου έκανε κάθε τι δυνατό για να βρεθεί στο επίκεντρο της διπλωματικής σύγκρουσης η οποία εξελίσσονταν σε άγριο νομισματικό πόλεμο. Του διέφυγε προφανώς, ότι εκεί που παλεύουν οι ελέφαντες, την πληρώνουν τα βατράχια, ειδικά τα ψωνισμένα…
Χτες ο κ. Παπανδρέου, διατάχθηκε να παραστεί στο πεδίο της μάχης (Κάννες) των ελεφάντων του G-20 κάποιοι από τους οποίους ζητούν εξηγήσεις για την απόφασή του να θέσει στη δοκιμασία του δημοψηφίσματος τις αποφάσεις της 26ης Οκτωβρίου, ειδικά τη νέα δανειακή σύμβαση με την οποία οι εταίροι υποτίθεται ότι διασώζουν την Ελλάδα.
«Στήριξη», « κατανόηση» και ξεπούλημα
«Στήριξη», « κατανόηση» και ξεπούλημα
Του Δημήτρη Μυ
Οι μεγάλες απάτες κατά κανόνα καλύπτονται πίσω από ωραίες λέξεις- φράσεις. Ας δούμε μερικές: «Μηχανισμός στήριξης». «Μνημόνιο κατανόησης». «Αξιοποίηση της Δημόσιας Περιουσίας». Αν θέλουμε να προσφέρουμε (ως δημοσιογράφοι) κάτι ουσιαστικό στην κοινωνία, είναι αρκετό ίσως, να αποφορτίσουμε της λέξεις από το θετικό τους πρόσημο και να τις προφέρουμε, όπως ακριβώς τις βιώνει ο κόσμος στην καθημερινότητά του.
«Μηχανισμός στήριξης» ή τοκογλυφικό νταλαβέρι. Πρόκειται για το χρήμα (110 δισεκατομμύρια) που πρόσφεραν- έντοκα– στην Ελλάδα οι Ευρωπαίοι Εταίροι και το ΔΝΤ προκειμένου, όπως λέει η κυβέρνηση «να συνεχιστεί η πληρωμή των μισθών και των συντάξεων».
Ισορροπία του τρόμου
του Δημήτρη Μυ
Δεδομένης και ομολογημένης– από τον πρωθυπουργό–της «περιορισμένης κυριαρχίας της χώρας» τίθεται ένα ενδιαφέρον ερώτημα: Η Ελλάδα είναι ελληνικό ή γερμανικό οικόπεδο; Μήπως (και) επί ελληνικού εδάφους διεξάγεται η αδυσώπητη μάχη των ισχυρών για κυριαρχία;
Κάποιες ειδήσεις περνούν στα ψιλά, ή εμφανίζονται με τέτοιον τρόπο που είναι εξαιρετικά δύσκολο να συνδυαστούν και να οδηγήσουν σε συμπεράσματα. Ας δούμε μερικές τέτοιες ειδήσεις:
Ρε μπας και απέτυχε το μνημόνιο;
Προφανώς αυτοί που σήμερα όψιμα φωνασκούν περί αποτυχίας της πολιτικής του μνημονίου το κάνουν για να κρυφτούν πίσω από τη σκόνη που σηκώνουν. Δεν μπορεί να ήταν τόσο βλάκες για να μην καταλάβουν το ολοφάνερο: Το μνημόνιο, η πολιτική που ήρθε να εφαρμόσει η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου, δεν είχε στόχο τη διάσωση της οικονομικάς, αλλά την απορρύθμισή της και την παράδοση των πλουτοπαραγωγικών πόρων της χώρας στους δανειστές. Υπό αυτήν την έννοια, η πολιτική του μνημονίου είναι απόλυτα επιτυχημένη. Απλώς, όσοι την υποστήριξαν είναι είτε βλάκες, είτε μειοδότες. (Τι σημαίνει ο όρος εθνική μειοδοσία περιγράφεται επ ακριβώς στα ελληνικά λεξικά…)
το παγκόσμιο τοπίο μέχρι το 2025
Σμείωση: αναρτήθηκε στο blog πριν δυο χρόνια
Οι ματιές στο μέλλον πάντα γοήτευαν τους ανθρώπους. Μάγοι, Πυθίες, και ιερείς, καταλάμβαναν ιδιαίτερες και τιμητικές θέσεις στα συστήματα εξουσίας του παρελθόντος. Οι σύγχρονοι μάντεις προφανώς έχουν αλλάξει στιλ και μεθόδους. Δε διεκδικούν περίοπτη θέση, ούτε υποστηρίζουν πως έχουν επαφή με το υπερπέραν. Οι προβλέψεις τους είναι αποτέλεσμα εξαντλητικών μελετών, αναλύσεων και ερευνών, με την αξιοποίηση τεράστιων βάσεων δεδομένων και πληροφοριών. Σε κάθε περίπτωση πάντως, και αυτοί, όπως οι πυθίες της αρχαιότητες φιλοδοξούν να ρίξουν υπερβούν το σήμερα και να ρίξουν μια κλεφτή ματιά στο μέλλον.(Οι παγκόσμιες τάσεις μέχρι το 2025. ενας κόσμος υπό μετασχηματισμό)
Το ποντίκι που βρυχάται… εκλογές
στο http://topontiki.gr/article/13094
Του Δημήτρη Μυ
Αρχίζει να γίνεται φανερό πια, ότι ο Γιώργος Παπανδρέου ετοιμάζεται για ένα ακόμη «κόλπο»: Αφού παρέδωσε τη χώρα στο ΔΝΤ, αφού ξεμπέρδεψε με τα βασικά (εργασιακά, ασφαλιστικά), αφού τελειώσει το προσεχές δίμηνο με τη θεσμοθέτηση του ξεπουλήματος κάθε έννοιας δημοσίου (περιουσία, υποδομές, κοινή ωφέλεια, υγεία, παιδεία) θα είναι έτοιμος να διεκδικήσει και πάλι την «εμπιστοσύνη» μας.
Λεμονόκουπα. Στυμμένη!
Του Δημήτρη Μυ
Η νεοφιλελεύθερη «σοσιαλιστική» κυβέρνηση εξαντλεί το πολιτικό της (ζουμί) κεφάλαιο: Ψηφίζει τον προϋπολογισμό του ΔΝΤ (και των συναφών τοκογλυφικών λαμόγιων), αφού έχει ήδη ολοκληρώσει την εκθεμελίωση των εργασιακών σχέσεων. Σε ποιους είναι ακόμη χρήσιμη;
«Ζητείται ελπίς». Υπάρχει;
Το «δίκιο» του μαφιόζου
Οι μαφιόζοι , (οι αληθινοί ) έχουν εδώ και χρόνια το περίστροφο στο συρτάρι. Σπάνια το χρησιμοποιούν κι αν αναγκασούν δεν το κρατούν οι ίδιοι. Εχουν άλλους γι αυτές τις δουλιές: Μπάτσους, στρατούς ολόκληρους, μπράβους και άλλα κατακάθια. Οι μαφιόζοι τα λεφτά τους τα βγάζουν πια «με το νόμο». Δε φαντάζομαι πως υπάρχει κάποιος που διαφωνεί ότι ο νόμος είναι το «δίκιο» αυτού που μπορεί να το επιβάλλει. Στην προκειμένη περίπτωση της ελληνικής χρεοκοπίας, όπως σε κάθε περίπτωση χρεοκοπίας οπουδήποτε στη γη (Λατινική Αμερική, Ασία κλπ) εφαρμόζεται το δίκιο των μαφιόζων …
Oil
Τον περασμένο Φλεβάρη ρεπορτάζ (εφημερίδα Ποντίκι) που ουδέποτε διαψεύστηκε είχε αποκαλύψει ότι η ελληνική κυβέρνηση ενημερώθηκε εγγράφως από τη Ρωσία για την ύπαρξη εκμεταλλεύσιμων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην περιοχή της υφαλοκρηπίδας του Καστελόριζου. Η εν λόγω πληροφορία περιγράφει την τελευταία απέλπιδα προσπάθεια της Μόσχας να διατηρήσει τη δυναμική μιας ελληνορωσικής στρατηγικής σχέσης, την οποία ωστόσο δεν εκτίμησε ως ωφέλιμη για τη χώρα η ελληνική κυβέρνηση.Ο Γιώργος Παπανδρέου προτίμησε τη «σιγουριά» της αμερικανικής αγκάλης, φροντίζοντας να οδηγήσει γρήγορα τη χώρα στην… προστατευτική σκέπη του (αμερικανικού) Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου δημιουργώντας μάλιστα την Κερκόπορτα από την οποία ο αμερικανικός παράγοντας «τρύπωσε» εντός της ευρωζώνης.
Το σκιάχτρο…
Από το Ποντίκι »
Το σκιάχτρο…
του Δημήτρη Μυ
Το (ελληνικό) χρέος είναι μια οικονομική πραγματικότητα (ή πρακτική αν προτιμάτε) την οποία οι πιστωτές (αγορές) αξιοποιούν για να κατασπαράξουν τον οφειλέτη εξ ολοκλήρου. Οι πιστωτές δεν γυρεύουν απλώς χρήμα. Αυτό το έχουν εισπράξει διπλό και τρίδιπλο με τα τοκογλυφικά επιτόκια. Αυτό που επιζητούν είναι αυτό ακριβώς που έχει αναλάβει να φέρει σε πέρας η ελληνική κυβέρνηση με τις περιβόητες διαρθρωτικές αλλαγές.
«Καραγκιόζης»
«Καραγκιόζης»
του Δημήτρη Μυ
Τα «μούτρα» όταν «στήνουν» το παιχνίδι για να μαζέψουν τα ρέστα από τα «κορόιδα» στο μπαρμπούτι, χρησιμοποιούν τον «καραγκιόζη» που στην καθομιλουμένη σημαίνει λιμαρισμένα- πειραγμένα ζάρια. …Πειραγμένους μηχανισμούς (επιμήκυνση) μαζί με αβανταδόρους καραγκιόζηδες- φερέφωνα (που δουλειά τους είναι το παραμύθιασμά μας) χρησιμοποιούν και οι εντιμότατοι πιστωτές μας…
Το (αμερικανικό) ταμείο της Δήλου.
Το ΝΑΤΟ, όπως έχουμε ξαναπεί, χαρακτηρίζεται ως «μηχανισμός που κρατά την Αμερική μέσα, τη Γερμανία κάτω και τη Ρωσία έξω από την Ευρώπη». Πέρα από αυτόν τον προφανή του ρόλο ως εργαλείο της αμερικανικής υπερδύναμης στο γεωπολιτικό παιχνίδι, το ΝΑΤΟ πρωταγωνιστεί και σε ένα ακόμη έργο: «Ο νταβατζής φορούσε( στρατιωτικό) καπέλο».
«ανήκομε εις την Αμερική»…
Την Τετάρτη της περασμένης βδομάδας, λίγες μόλις μέρες πριν ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου ταξιδέψει στις ΗΠΑ, ο υπουργός εξωτερικών Δημήτρης Δρούτσας ανακοίνωσε τη σύσταση μιας επιτροπής «σοφών» από διπλωμάτες υπηρεσιακούς παράγοντες του ΥΠΕΞ και ακαδημαϊκούς η οποία θα αναλάβει το έργο να διατυπώσει το νέο δόγμα εξωτερικής πολιτικής με το οποίο η χώρα θα αντιμετωπίσει τα νέα δεδομένα που διαμορφώνονται στη διεθνή σκακιέρα. Φαντάζομαι ότι ο πρωθυπουργός στις επαφές τους με τους Αμερικανούς πολιτικούς κι οικονομικούς παράγοντες, θα μπορέσει να συνοψίσει το νέο πολιτικό δόγμα της χώρας με δυο λέξεις: «σας ανήκουμε».
«fast track»: ψεκάστε- σκουπίστε, τελειώσατε
Από το περασμένο Σαββατοκύριακο και την ομιλία του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη μια «νέα» φράση προστέθηκε στο λεξιλόγιό μας: επενδύσεις fast track. Τη σημασία της νέας φράσης που μπήκε στη ζωή μας ανέλαβαν να μας την εξηγήσουν τα media: επενδύσεις με ταχύτατες διαδικασίες, χωρίς γραφειοκρατία, οι οποίες θα σώσουν την ελληνική οικονομία. Καλό ακούγεται… Παρέλειψαν όμως να μας πουν ότι η εν λόγω επενδυτική διαδικασία πρωτοεμφανίστηκε ως πρακτική στη Χιλή της χούντας του Πινοσέτ. Ως αποτέλεσμα αυτής της επενδυτικής πρακτικής και διαδικασίας, ιδιωτικοποιήθηκαν ( επαναλαμβάνουμε, στη Χιλή της χούντας του Πινοσέτ) οι υδάτινοι πόροι της χώρας, συνολικά: Ποτάμια, λίμνες, πηγές, όλα πέρασαν σε ιδιωτικές (αμερικανικών συμφερόντων) εταιρείες. Ακόμη και σήμερα—σαράντα σχεδόν χρόνια από εκείνο το επενδυτικό fast track, εκατομμύρια Χιλιάνοι λένε το νερό- νεράκι…
Προπέτασμα καπνού
Η παραπλάνηση είναι πανάρχαια, αναλλοίωτη και απαραίτητη τακτική σε κάθε πόλεμο όποια μορφή κι αν αυτός έχει. Οι παραπλανητικές κινήσεις όταν είναι πετυχημένες αργούν να γίνουν αντιληπτές. Κι όταν γίνουν αντιληπτές είναι πια αργά για να αντιμετωπιστεί η πραγματική επίθεση που κατά κανόνα καλύπτουν. Η έκρηξη στο γραφείο Χρυσοχοίδη, για παράδειγμα, προσφέρει ένα καλό παράδειγμα για να αναλογιστεί και να προσπαθήσει να διακρίνει κανείς που βρίσκεται το πεδίο της μάχης, ποιοι είναι οι αντίπαλοι, ποιος επιτίθεται, ποιοι καλούνται να πολεμήσουν για τους ίδιους, τα παιδιά τους, τον τόπο τους…
Το ξεπούλημα της ελληνική «αποικίας»
Η Ελλάδα, καθώς δανείζεται μόνο και μόνο για να πληρώνει τόκους παλαιότερων δανείων, έχει «βαρέσει κανόνι». Οι πιστωτές της έχουν ήδη ξεκινήσει τη διαδικασία της (αναδιάρθρωσης του χρέους) ελεγχόμενης χρεοκοπίας. Με άλλα λόγια, η εκποίηση ελληνικής δημόσιας περιουσίας υπέρ των πιστωτών βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.
Δεν χρωστάμε τίποτε δεν πληρώνουμε κανέναν
Τον Φλεβάρη του 2010, όταν τα επιτόκια του ελληνικού δανεισμού είχαν εκτοξευτεί στη στρατόσφαιρα, ο Αμιτ Σαρκάρ επικεφαλής ενός μεγάλου αμερικανικού επενδυτικού κεφαλαίου (Μarian) έκανε μια δήλωση αποκαλυπτική του τρόπου με τον οποίο μας αντιμετωπίζουν οι… αγορές: «η δουλειά μας, είχε πει ο μεγαλοεπενδυτής (κερδοσκόπος ή τοκογλύφος αν προτιμάτε) , είναι να βγάζουμε λεφτά, όχι να σκεφτόμαστε τι θα συμβεί στους Ελληνες πολίτες. Δεν υπάρχει εξ άλλου νόμος που να απαγορεύει να εκμεταλλευτείς τον μαλάκα». Ο συλλογισμός του επενδυτή είναι εξοργιστικός, αλλά και ωφέλιμος για εμάς, αρκεί να τον επεκτείνουμε: Κανένας νόμος δεν εμποδίζει τον «μαλάκα» από το να καταγγείλει το χρέος του ως επαχθές, να πάψει να το πληρώνει και να δηλώσει πως δεν το αναγνωρίζει. Η μη αναγνώριση του χρέους—όχι απλώς η αναδιάρθρωσή του και η μεταφορά του στο μέλλον—είναι η απάντηση που θα μπορούσε να δώσει ο ελληνικός λαός και μια κυβέρνηση που πραγματικά εργάζεται για το συμφέρον του, προκειμένου να ξεφύγει από τη θανάσιμη μέγγενη στην οποία μπήκε εξ αιτίας του «μαλάκα» τον οποίο έχει κατά νου ο Αμιτ Σαρκάρ–και όσοι διαβάζετε αυτές τις γραμμές, υποθέτω…
Δεν πληρώνουμε τους τοκογλύφους
Οι αριθμοί μπορεί να κουράζουν αλλά περιγράφουν ξεκάθαρα την παγίδα στην οποία οδηγήθηκε η χώρα και στοιχειοθετούν τη δίκαιη επιχειρηματολογία που μπορεί να αναπτύξει ο ελληνικός λαός ξεκαθαρίζοντας όχι απλώς ότι δεν πληρώνει, αλλά ότι δεν αναγνωρίζει το (επαχθές) χρέος, καθώς είναι προϊόν χρηματοπιστωτικής απάτης και εναρμονισμένων πρακτικών της διεθνούς τοκογλυφικής μαφίας.
η ευρωπαική σκακιέρα
Από την εποχή του ψυχρού πολέμου μέχρι και σήμερα το (απόλυτα ελεγχόμενο από την Ουάσιγκτον) ΝΑΤΟ περιγράφεται ως ο μηχανισμός που κρατά τους Γερμανούς «κάτω», τους Αμερικανούς «μέσα» και τους Ρώσους «έξω», από την Ευρώπη.Με αφορμή τις πολιτικές εξελίξεις που πυροδοτεί η παγκόσμια οικονομική κρίση, φαίνεται πως η παρά πάνω περιεκτική περιγραφή της ΝΑΤΟικής συμμαχίας επανέρχεται στην επικαιρότητα.
Που είμαστε, που πάμε…
Ξυπνάμε όλοι σιγά- σιγά και βγαίνουμε από το γλυκό όνειρο της «αφθονίας» και της «ασφάλειας» που μας πρόσφεραν οι εσωτερικές δομές (δημοκρατικό πολίτευμα) και οι διεθνείς συμμαχίες της χώρας (Ε.Ε. ΝΑΤΟ). Ανοίγοντας τα μάτια αντικρίζουμε τη διάλυση του κόσμου μας, αυτού που είχαμε συνηθίσει να είναι η ζωή μας. Κατανοούμε με οδύνη πως βρισκόμαστε σε ένα νέο περιβάλλον. Οσο πιο γρήγορα, λοιπόν, αντιληφθούμε που βρισκόμαστε και τι συμβαίνει, τόσο πολλαπλασιάζονται οι δυνατότητές μας να χαράξουμε την πορεία μας, γιατί σε τελική ανάλυση, η ιστορία γράφεται από εμάς τους ίδιους (από το λαό) και τις απαντήσεις που θα δώσουμε στους «ιθύνοντες» εντός (κυβέρνηση, συστήματα εξουσίας) και κυρίως εκτός (ΔΝΤ , ΕΕ, κλπ) Ελλάδας.
Ο νόμος είναι νεκρός…
«Σήμερα τα κράτη βρίσκονται ενταγμένα μέσα στις αγορές, περισσότερο απ ότι οι εθνικές οικονομίες μέσα στα κρατικά σύνορα» έχει διαπιστώσει από το 2000 ο Γερμανός φιλόσοφος Γιούργκεν Χάμερμπας. Με πιο απλά λόγια, οι αγορές κάνουν κουμάντο και όχι οι κυβερνήσεις, όπως προσφάτως συνειδητοποιήσαμε με την ανάληψη της τύχης της χώρας από το ΔΝΤ.
«Πάμε στοίχημα»;
Δου Νου Του ρε… τι σου ζητάνε;
Επιβάλλετε να ρίξουμε μια ματιά πίσω από τις γραμμές των αποφάσεων και κυρίως πίσω από τη σκόνη που σηκώνουν πανηγυρίζοντας οι κυβερνήτες μας και οι αλαλάζοντες «συνεργάτες» τους στα media, στην προσπάθεια τους να μας πείσουν πως στη Σύνοδο της Ευρωπαϊκής Ενωσης «σωθήκαμε». Τα ψέματα και η σύγχυση δεν μπορούν να κρύψουν την οδυνηρή πραγματικότητα, για την οποία θα πρέπει να προετοιμαστούμε. Καλό θα είναι λοιπόν να αποκωδικοποιήσουμε αυτές τις αποφάσεις και να προετοιμαστούμε για να αντιμετωπίσουμε τα δύσκολα που έρχονται: